Budynek Muzeum
Muzeum Pojezierza
Myśliborskiego

Ratusz z XIV w.

​​​​​​Badania archeologiczne na rynku

W okresie od czerwca do października 2022 r. przeprowadzone zostały prace archeologiczne związane z inwestycją pn.: „Remont i przebudowa rynku miejskiego wraz z infrastrukturą techniczną i zagospodarowaniem terenu – ETAP I, na dz. 144, 145, 146, obręb 2 Myślibórz przy ul. Rynek im. Jana Pawła II w Myśliborzu”.

W ich trakcie zarejestrowano 22 obiekty nieruchome, a także pozyskano materiał ruchomy w postaci: ceramiki średniowiecznej (944 fragmenty), ceramiki nowożytnej (338 fragmentów), przedmiotów metalowych (157 fragmentów) oraz licznych kości zwierzęcych.

plan wykopalisk z zaznaczonymi obiektami

Do najciekawszych i najlepiej zachowanych obiektów należy zaliczyć:

-  obiekt 1 – pochówek szkieletowy konia o charakterze sepulkralnym, z żelaznym grotem bełtu kuszy, zlokalizowanym w odcinku szyjnym,

szkielet konia odnaleziony pod ziemią

Szkielet konia (fot. M. Szymczyk)

- dwa obiekty (3 i 4), które są pozostałościami po budynkach zbudowanych w konstrukcji szachulcowej. Odkryto tu m.in. pion do gry z dwoma otworami, wykonany z członu palcowego bydła,

rzut archeologiczny na obiekt 3

Rzut z góry na obiekt nr 3 (fot. i oprac. M. Szeremeta)

rzut archeologiczny na obiekt 4

Rzut z góry na obiekt nr 4 (fot. i oprac. M. Szeremeta)

pion do gry z kości zwierzęcej

Pion do gry z członu palcowego bydła (fot. D. Makowiecki)

-  kamienne fundamenty dwóch budynków: pierwotnego ratusza z zachowanymi schodami (obiekt 17) oraz piwnicy budynku mieszkalnego datowanej na XIV-XVII w. (obiekt 18), w której pośród licznego materiału ceramicznego odkryto naczynko gliniane typu grapen z wypełniskiem spalonych ziaren: jęczmienia zwyczajnego (Hordeum vulgare), niewielkiej ilości pozostałych zbóż oraz roślin dziko rosnących takich jak: kąkol polny (Agrostemma githago), przytulia fałszywa (Galium spurium), rzodkiew świrzepa (Raphanus raphanistrum) oraz wyka (Vicia sp.).

rzut na odkopane fundamenty budynku

Rzut z góry na fundamenty (obiektu nr 18) piwnicy budynku mieszkalnego (fot. i oprac. M. Szeremeta)

naczynie ceramiczne odkryte w trakcie prac archeologicznych

Naczynie ceramiczne typu grapen (fot. i oprac. A. Stempińska)

Badania archeologiczne zostały przeprowadzone przez Muzeum Pojezierza Myśliborskiego we współpracy z Muzeum Archeologiczno-Historycznym w Stargardzie po uzyskaniu stosownej decyzji Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Szczecinie. Pozyskany materiał poddano m.in. analizie archeobotanicznej, zoomorficznej i C14.

Ratusz z XIV w.

Kamienne mury wraz z  fragmentem ceglanych schodów, będące prawdopodobnie pozostałością pierwszego ratusza, odsłonięto w trakcie badań archeologicznych prowadzonych w roku 2022, w związku z rewitalizacją rynku.

Odsłonięte fragmenty murów to prawdopodobnie pozostałość pierwszego ratusza, który powstał w latach założenia miasta (2 poł. XIII w.), a spłonął – jak podaje Werner Reinhold w „Chronik der Stadt Soldin” – w  1530 r. Odkrycie jest na tyle istotne, iż nie znane było dotychczas położenie budowli - nie zachował się żaden plan miasta z tego okresu, najwcześniejszym jest plan Rüdigera z 1723 r., na którym widoczny jest już drugi z kolei ratusz miejski.

archiwalny plan miasta

Plan miasta z 1723 r. G.C. Rüdigera (fot. Archiwum MPM)

Odsłonięty w ramach dalszych prac budynek posiadał wymiary 12,5×10,5 m, dłuższym bokiem zorientowany był na osi wschód-zachód. Na ścianie wschodniej odkryto ceglane schody prowadzące do przyziemia budynku. Fundament osadzony został na podsypce z jasnożółtego, drobnoziarnistego piasku, nad którą znajdowała się warstwa spalenizny grubości 0,3–0,4 m. z bardzo licznym materiałem ceramicznym.

zdjęcie z lotu ptaka na wykop archeologiczny

Widok z lotu ptaka na odsłonięte fragmenty architektoniczne pierwotnego ratusza. (fot. M. Szeremeta)

ceglane schody

Ceglane schody po wschodniej stronie pozostałości ratusza (fot. M. Szymczyk)

Ściana południowa we wschodniej części została zniszczona przez kamienno-ceglane ławy fundamentowe cokołu pomnika wzniesionego w XIX w. dla upamiętnienia poległych w wojnie prusko-francuskiej.       

kamienna ściana

 

Ściana południowa pozostałości ratusza (fot. i oprac. M. Szeremeta)

 

Ściana północna o długości 11 m posiada zachowane w całości fundamenty. Pozyskany stamtąd materiał poddany został datowaniu radiowęglowemy  C14, w wyniku którego, jego wiek określony został na lata  1300–1372 oraz 1120–1223.

fotografia ściany kamiennej

Ściana północna pozostałości ratusza (fot. i oprac. M. Szeremeta)

 

W ścianie wschodniej zachowany został odcinek północny o długości 6,4 m. Przy jego północno-wschodnim narożniku odsłonięto schody ceglane, 14-stopniowe (strop na poziomie 65,45 m n.p.m., spąg 63,74 m n.p.m.). Po stronie północnej schodów znajduje się oryginalny zawias żelazny. Odcinek południowy fundamentów muru został zniszczony przez kamienno-ceglane ławy fundamentowe cokołu pomnika z XIX wieku.

rysunek ceglano-kamiennej ściany

Ściana wschodnia pozostałości ratusza (rys. J. Moraczewski oprac. M. Szeremeta)

 

Materiał pozyskany z obiektu stanowiła głównie ceramika średniowieczna datowana wstępnie na  pierwszą połowę XIV w. – 804 fragmenty.  Mniej licznie wystąpiła ceramika nowożytna datowana na wiek XVI–XVII – 80 fragmentów, przedmioty metalowe – 33 sztuki oraz kości zwierzęce – 104 fragmenty.

zmodyfikowana (docięta) fotografia kamiennej ścianyŚciana zachodnia pozostałości ratusza (fot. i oprac. M. Szeremeta)